Zoveel leuke, geile verhalen, (voorr elk wat wils). Dat moet zeker blijven. Kijk op https://donate.nifty.org/donate.html om te zien hoe je daaraan mee kunt werken.
VOCHTIG TOT NAT 45
GROOT BED - TJABE VERTELT OVER MAROKKO
"Hoe was het eigenlijk in Marokko", vraagt Tommie, "ik vond het zo jammer dat ik niet mee mocht."
"Heel leuk, je hebt wel wat gemist."
"We hebben niet zo heel veel gezien maar het was erg leuk met de zonen van Hammed. Mijn vader was het grootste deel van de tijd weg om inkopen te doen, samen met Hammed. Ik was bijna de hele week alleen thuis met die jongens. Hun moeder was met zijn zusjes naar een plek waar het een stuk koeler was, dat doen ze elke zomer."
"Moesten jullie dan ook zelf koken en zo?"
"Nee er was wel iemand die het huishouden deed, die kookt daar altijd en maakt het huis schoon en zo."
"Wat heb je de hele tijd gedaan?"
"We zijn elke dag naar het strand geweest."
"Dat is ook wel te zien je bent zo bruin geworden."
"Maar we hebben niet eens in de zon gezeten maar altijd onder een heel grote parasol. Alleen als we gingen zwemmen kwamen we in de zon. Dat deden we wel heel vaak want het was er erg warm."
"Was het verder wel een beetje gezellig met die jongens."
"Nou en of."
"Kon je wel met ze praten."
"Ja hoor, ze spreken meestal Frans, niet dat ik dat zo goed kan maar het was wel te doen met wat ik school heb geleerd en na een paar dagen ging het steeds beter. Ze krijgen ook Engels op school, dus als ik het echt niet wist kwamen we er op die manier altijd wel uit."
"En 's nachts?"
"Nou, dat was wel erg gezellig. Tenminste na de eerste nacht".
"Hoezo?"
"De eerste nacht heb ik bij mijn vader geslapen, in een logeerkamer. Dus toen gebeurde er natuurlijk niets. Maar de volgende dag ging hij met Hammed op stap om inkopen te doen. Toen zei ik dat ik er niet zo veel voor voelde om al die dagen alleen in die logeerkamer te slapen. Dat was geen probleem want toen zei grote Hammed dat ik wel bij de jongens kon slapen. Die hebben een heel grote kamer, je kunt het beter een zaal noemen."
"Nog groter dan jouw kamer?"
"Wel twee keer zo groot."
"Zo".
"Er stond eigenlijk niet zo erg veel in, langs drie van de muren een bed en een bureau. De vierde muur is helemaal bedekt met kasten. Tegen de tijd dat we naar bed gingen hebben we z'n vieren het bed uit de logeerkamer naar de kamer van de jongens gesjouwd. We moesten wel even zoeken waar we het neer zouden zetten."
"Maar die kamer was toch heel groot?"
"Ja maar alle muren waren al zo goed als bezet. Dus werd het midden in de kamer gezet. Ik voelde me eerst wel een beetje opgelaten maar toen we eenmaal naar bed gingen was dat snel over."
"Maar hoe ging dat dan, omdat je altijd ......"
"In bed plas?"
"Ja."
"Dat was geen probleem. Dat had mijn vader vooraf met Hammed besproken. Die wist het nog wel van de vorige keer dat ik mee mocht, een paar jaar geleden. Maar toen had mijn moeder luiers meegenomen. Mijn vader had gezegd dat hij nu weer luiers voor me mee kon nemen, die gebruik ik dan thuis wel niet maar soms wel als ik bij mijn opa's en oma's ga slapen wel, of met een schoolkamp. Maar dat was niet nodig. Hammeds jongste zoon plast ook in bed dus daar zijn ze wel op toegerust. Souf, zo heet die jongen, wil niet met een luier aan naar bed, dus dat hoefde ik ook niet. Die eerste nacht had ik het ook in bed gedaan maar na het ontbijt was het bed alweer opnieuw opgemaakt. Een paar uur later lag ook mijn onderbroek gewassen en gestreken op het bed. Daar zorgt Fatima voor, de huishoudster, of één van de andere meisjes die er werken. Maar die zie je nooit."
"Vond je het niet vervelend dat je in bed plaste waar je vader bij was."
"Die is er wel aan gewend, die weet toch dat ik dat doe."
Tjabe vertelt er maar niet bij wat hij met zijn vader en John samen heeft gedaan op dat gebied.
"En vonden die andere jongens dat dan niet raar?"
"Nee, die zijn er toch aan gewend dat hun jongste broertje in bed plast. Hammed had het blijkbaar verteld want niemand viel erover. Ik vond het wel spannend toen we
's avonds naar bed gingen. Ik had wel van mijn vader gehoord dat die jongens bij hem in bed kropen maar ik wist natuurlijk niet of ze dat bij mij ook zouden doen."
"En."
"Het werd zo ongeveer ruzie. Souf, die eigenlijk Soufiane heet, zei tegen de tijd dat we naar bed gingen `je kunt eerst wel bij mij in bed komen. Als we dan in bed geplast hebben kunnen we samen naar het droge bed verhuizen'.
Dat hoorde Hammed en die zei `ik ben de oudste dus ik bepaal wat er gebeurt'."
"En wat gebeurde er?"
"Iedereen ging gewoon naar zijn eigen bed.
vochtignat@gmail.com